szarpać

szarpać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa, szarpaćpię, szarpaćpie, szarpaćany {{/stl_8}}– szarpnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, szarpaćnę, szarpaćnie, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ciągnąć coś lub kogoś gwałtownymi, urywanymi ruchami; targać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szarpać włosy.Wiatr szarpie drzewa. Szarpnął go silnie za rękę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o chorobach, dolegliwościach fizycznych, stanach psychicznych: być uciążliwym, silnie dokuczać, dotkliwie nękać, dawać się we znaki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozpacz szarpie serce. Przeraźliwy ból szarpnął jego ciałem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'nękać ciągłymi napaściami, rabować czyjąś własność': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szarpać czyjeś ziemie, granice. Poważnie szarpnął jego majątek. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'drzeć na strzępy, rozrywać na części; odrywać od czegoś po kawałku; rwać, rozdzierać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szarpać chustkę na strzępy. Szarpnął zębami kromkę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_8}}częściej dk {{/stl_8}}{{stl_7}}'o pojazdach mechanicznych: wykonywać gwałtowne, urywane ruchy; poderwać się, ruszyć gwałtownie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Samochód ostro szarpnął. Tramwaj szarpie na zwrotnicach. {{/stl_10}}